بیانیه فرناندو آریاس، مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، به مناسبت سی و هشتمین سالگرد حمله شیمیایی سال 1366 (1987) به سردشت، ایران 

لاهه، هلند - ۲۸ ژوئن ۲۰۲۵ - باعث افتخار من است که امروز در این مناسبت رسمی با شما صحبت کنم.

در این روز، ۲۸ ژوئن، ۳۸ سال پیش، مردم سردشت در معرض حمله‌ای با وحشیگری غیرقابل تصور قرار گرفتند.

استفاده گسترده از گاز خردل باعث کشته شدن بیش از ۱۰۰ نفر، که بسیاری از آنها کودک بودند، شد.

همچنین زندگی هزاران نفر را که همچنان با جراحات و آسیب‌های روحی دگرگون‌کننده زندگی می‌کنند، نابود کرد. امروز و هر سال، سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در بزرگداشت قربانیان این حمله جنایتکارانه با مردم سردشت ابراز همبستگی می‌کند.

از طرف سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، مایلم مراتب تسلیت صمیمانه خود را به قربانیان، خانواده‌های آنها و همه کسانی که همچنان از این جنایت رنج می‌برند، ابراز کنم.

یادآوری تراژدی سردشت فرصتی است برای تأمل در مورد اینکه چرا تلاش‌های جمعی ما برای رهایی جهان از سلاح‌های شیمیایی بسیار حیاتی است.

پس از چنین جنایاتی بود که جامعه بین‌المللی، متحد با یک هدف مشترک، اقدام قاطع و جمعی انجام داد.

کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی در سال ۱۹۹۷ لازم‌الاجرا شد و یک دسته کامل از سلاح‌های کشتار جمعی را ممنوع کرد و نهاد اجرایی آن، سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، در همان سال ایجاد شد. از آن زمان، ما شاهد پیشرفت قابل توجهی در تحقق هدف کنوانسیون بوده‌ایم.

در ژوئیه ۲۰۲۳، ما انهدام تمام ذخایر سلاح‌های شیمیایی اظهار شده توسط کشورهای دارنده را تکمیل کردیم. این کار تحت راستی آزمایی دقیق بین‌المللی مطابق با کنوانسیون انجام شد.این دستاورد به جامعه بین‌المللی اطمینان می‌دهد که چنین سلاح‌هایی دیگر نمی‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

با این حال، علیرغم موفقیت ما، تهدید ظهور مجدد سلاح‌های شیمیایی واقعی و رو به رشد است.

در سال‌های اخیر شاهد استفاده و تهدید به استفاده از سلاح‌های شیمیایی در تعدادی از کشورها، از جمله توسط بازیگران غیردولتی، بوده‌ایم.

پیشرفت سریع علم و فناوری خطرات جدیدی را ایجاد می‌کند که تدوین‌کنندگان کنوانسیون نمی‌توانستند پیش‌بینی کنند.

در این شرایط، ما باید تلاش‌های خود را دو چندان کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که دیگر هرگز شاهد چنین روش‌های وحشیانه و غیرقانونی جنگ یا اقدامات تروریستی نخواهیم بود.

در ۱۷ ژوئن، ما صدمین سالگرد پروتکل ژنو را گرامی داشتیم. آن پروتکل که استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی را در جنگ ممنوع می‌کند، در سال ۱۹۲۵ یک پیشرفت بزرگ بود. با این حال، متأسفانه، سردشت یادآوری آشکاری است که خود قوانین همیشه کافی نیستند.

تنها اقدام جهانی هماهنگ از طریق نهادهای بین‌المللی قوی، هنجار جهانی را حفظ خواهد کرد.

به یاد قربانیان و به افتخار بازماندگان این حملات شیمیایی است که ما عزم خود را برای دستیابی به جهانی عاری از سلاح‌های شیمیایی - برای همیشه - تقویت می‌کنیم.